In blijde verwachting

9 december 2018
Ds. Ed Meenderink
Judas: 20-23
Print Friendly, PDF & Email

Samenvatting

Advent is verwachting. 3 Begrippen hebben met “wachten” te maken. Wachten, afwachten en verwachten. Wachten en verwachten komen heel veel in de Bijbel voor, maar afwachten helemaal niet! Een afwachtende houding, waarbij passief gewacht wordt op de actie van de ander, is mogelijk een zeer onchristelijke houding. Niet te verwarren met het “wachten op de Here”, wat bestaat uit geduldig blijven vertrouwen zonder de actieve hoop en het geloof prijs te geven. Verwachting is echter waar het om gaat. Verwachting is geloof in actie. Het vanuit geloof gaan doen wat God heeft beloofd. Wat je gelooft over de toekomst, zal je leven, gedrag, prioriteiten en handelen nu bepalen. Zo zullen wij, hoe vreemd dat ook voor onze calvinistische oren is, de toekomst van God zelf realiseren, samen met hem (gerealiseerde eschatologie).

Vragen

  1. Waarom kunnen wij stellen dat een afwachtende houding onchristelijk is? Waarin verschilt (terwijl er uiterlijk mogelijk geen verschil is) het wachten op de Here van een afwachtende houding?
  2. Waarom laat God ons soms wachten? Ken je zelf voorbeelden uit je leven waar je blijvend gewacht hebt op God om uiteindelijk te “oogsten”?
  3. Bespreek met elkaar de gedachte: “wat je verwacht van de toekomst bepaalt wie je nu bent, wat je nu doet en hoe je nu leeft.”
  4. Er zijn orthodoxe Joden die vinden dat David ben Gurion fout gehandeld heeft door zelf de exodus van Joden naar het beloofde land te organiseren na de WO2 en dat hij op God had moeten wachten. Vanuit dezelfde redenatie geloven sommige orthodoxe christenen vandaag dat de (medische) wetenschap nooit van God kan zijn, omdat Jezus zei dat God dat zou doen. Wat vind jij?