Toen ik een jaar of 16 was, bezocht ik regelmatig worship avonden van een plaatselijke gemeente bij mij in de buurt. Op een gegeven moment zongen we Hosanna (Hillsong):
I see a generation, Rising up to take their place
With selfless faith
Op dat moment keek mijn tienerleider mij lachend aan en zei: “Hoor je dat Peter? Ze zingen over jou!”
Nu, ruim 10 jaar later, moet ik aan dat moment denken. De afgelopen jaren heb ik meer en meer mogen ontdekken wie ik ben en waartoe ik in staat ben. Ik heb hele gave dingen mogen doen voor God en zijn kerk! Ik heb leeftijdsgenoten en tieners gave dingen zien doen, waarbij mensen tot geloof kwamen, genazen en boven alles zich voor het eerst sinds tijden gezien voelden.
Maar waar ik mee worstel is het evenwicht tussen jonge en oude mensen binnen gemeentes. Er zijn kerken die door heel veel jonge mensen, tieners, jongvolwassenen worden bezocht en waar slechts een handjevol ouderen is. Maar ook heel veel kerken waar het aantal jongvolwassenen en tieners nihil is.
Hoe zit het bij ons? Gelukkig hebben wij tieners en jongvolwassenen. Maar in de 7 jaar dat ik in de kerk van de Nazarener kom, heb ik ook veel van hen zien vertrekken, via de achterdeur. Je ziet ze niet meer terugkomen in de diensten of bij andere activiteiten. Soms vraag ik mij af wat ik had kunnen doen om dit tegen te gaan? Maar boven alles vraag ik mij af wat de reden is dat we hen niet meer zien? Niet betrokken genoeg? Of hebben ze het gevoel geen invloed te hebben binnen de gemeente? Of is er een soort lauwheid ontstaan? En waardoor is dat dan gekomen?
Als we het hebben over een generatie die opstaat om hun plaats in te nemen, vind ik het soms wel erg moeilijk om te geloven dat dit daadwerkelijk gebeurt.
Gelukkig zie ik ook jongvolwassenen die actief zijn in het jeugdwerk en jongvolwassenen die met hetzelfde worstelen! Uiteindelijk bid ik dat er ook in onze kerk een generatie komt die haar plek durft in te nemen binnen de gemeente en open durft te zijn. En ik bid dat dit mag leiden tot een gemeente met een evenwichtige verhouding van jonge en oude mensen, die elkaar meer en meer stimuleren actief te zoeken naar God en Zijn plan met ons.
Ik bid dat de groep jongvolwassenen en tieners in onze kerk mag groeien. En dat zij mogen ontdekken wie ze werkelijk zijn en wat ze kunnen betekenen voor de gemeente en de omgeving. Dat er enthousiasme mag zijn en motivatie om daarnaar samen op zoek te gaan. En ik hoop dat ik de tienerleider mag zijn die tegen een van de tieners zal zeggen: “Hé! Ze zingen hier over jou!” Bid u mee?